Newer
Older
Mind Over Matter








Compulsorily
Tuesday, July 29, 2014
And I'm currently talking about this kinda hot phrase--------------------------------------- "moving on"

It is.

Dan aku rasa nak menaip dalam bahasa. Even bukan pure malay, tapi yes. Dulu, bila aku rasa menaip tu perlu, then only I'll post something on my blog(macam sekarang-kut??-) Blog ni juga lah. Cuma aku dah delete sebab semuanya bodoh bodoh cerita pasal someone. Bukan mengutuk, tapi yes irritating-loverboy masa zaman aku masih mentah lagi.

Ceh mentah. POYO!

Sedar tak sedar, tiga bulan je lagi yang aku ada untuk pakai baju sekolah. Sinonim juga lah kalau nak cerita pasal SPM aku. Tiga bulan je lagi. 11 hb ni aku start trial sampai awal bulan September. Aku rasa kan, (nak lagi konon konon bunyinya) macam baru semalam aku amik result UPSR daftar masuk sekolah menengah. Lima tahun dah, boleh tahan banyak juga lah benda bodoh aku buat. Tapi takpelah, dah terbuat nak buat macam mana errrr

Macam macam manusia aku jumpa. Aku kenal. Yang depan baik, belakang macam tahi. Yang aku dah percaya, sesuka hati khianat aku. Yang aku malas nak layan, cuba nak dekat-dekat. Yang aku selalu senyum, tak pernah cuba nak balas. Yang kalau aku menangis, beria nak tolong lapkan (apa jiwang noh???) Yang aku pernah tengking, yang aku pernah ejek, yang aku pernah marah, yang aku pernah ketawakan sebab benda sengal yang generally sesiapa buat aku nampak- biasanya alis yang teman aku gelak sekali.

Dan ye, aku mengaku aku jahat.

Sesuai sangat lah tu, sebab tu orang buat jahat balik kat aku. Hahah. Tapi majority, yang ada kat sekeliling aku semua baik baik, Alhamdulillah. Aku yang terlebih jahat kat diorang.


Mungkin, sebab aku pun dah 17 tahun, mana hitam mana putih pun aku dah boleh bezakan, teror dah. Dah boleh berfikir secara rasional, tak ikut perasaan. Walaupun ego aku tinggi, sedaya upaya aku cuba nak nego dengan diri sendiri. Ni bukan entry nak puji diri sendiri tau qila tapi yelah aku tengah cuba. Penat sebenarnya jadi ego ni, tak tenteram. Ada je kau rasa hati kau macam kena toreh toreh guna pisau seposen.


IVE BEEN TRYING TO BE WISER THAN THE OLDER ME. Setiap saat aku cuba, timbang tara pujuk diri sendiri. Cuba percaya yang setiap apa yang dah jadi tu ada hikmah. Dari sekecil kecil zarah, sampai sebesar besar moyang gajah. Dan ye, ada lagi besar hikmah tu. Cuma tu lah, cepat atau lambat Allah tunjuk. Jenis aku yang tak reti sabar, automatically aku rebel. Memberontak. Buruk kan perangai?

Hari ni, hari kedua hari raya. Macam tak percaya pulak, sepanjang bulan puasa aku counting untuk benda yang entah ek macam mana aku nak cakap pun tak tau. Kecewa. Boleh tahan lah. Sebab aku dah plan macam macam. Dan aku pun dah dijanjikan untuk sesuatu yang aku letak high expectation towards tht thing. Tapi syukur, apa yang aku berhajat nak buat, aku dah buat. Dah bagi dah pun. Yayyy


Aku suka fikir pasal masalah. Macam benda tu suatu yang compulsory untuk aku buat setiap saat. Dan bila macam tu fokus aku nak buat benda lain pun kacau bilau, tapi aku tak suka luahkan- ironinya aku yang rabak.


Secara kesimpulannya, mungkin aku dah penat. Penat memikir. Sebab aku tak jumpa sebarang faedah yang aku dapat hasil daripada aku duk fikir pasal benda sama. Benda yang sama berlaku kat aku ke tak, tak tahulah. Biarlah. Hak masing masing. Nak fikir ke tak nak.


"Untuk orang sayang kau atau tidak, adalah hak manusia tu sendiri. Maka, bukan hak kau untuk marah dia kenapa dia tak sayang kau balik macam mana kau sayang dia. Kau sayang dia, ada orang paksa ke? Tak kan? Sama lah konsep tu. Pendek kata, sendiri buat sendiri tanggung"

Dan bercerita pasal hak, aku sedang meletakkan hak manusia itu ditempat yang sepatutnya. Memberikan apa yang sepatutnya aku berikan. Mungkin masa, mungkin ruang, walaupun aku sendiri tak tau apa yang manusia tu nak. Mungkin aku terlalu memaksa, memaksa dia untuk sayang aku sampai aku tak nampak mana hak dia untuk buat apa yang dia mampu. Mungkin dia terseksa disebabkan kekangan jarak. Kebarangkalian untuk jumpa, adalah setahun sekali. Entah lah, banyak sangat mungkin.

Tapi jangan risau, setiap apa yang jadi, aku akan salahkan diri aku sendiri dulu. Sebab aku yang dah sayang kau. Kalau aku tak sayang kau, semua ni tak akan jadi masalah untuk diri aku.

Macam aku kata tadi lah, hak masing-masing.




Kan?